Türkiye'nin memur portalı

bir çoğunun aksine icra etmekten mutluluk duyduğum meslek. bu işe sadece bir meslek gözüyle bakmıyorum aslında bizler hayatın tam ortasındayız. tapu işlemleri, araç/telefon dolandırıcılığı, icra işlemleri, hırsızlıklar, cinayetler, cinsel istismarlar, intiharlar, otopsiler aslında bir işte aranılan tüm aksiyon var sıkıcı bir meslek değil. diğer kurum personellerine göre düşük maaş alması da pek umrumda değil sadece ödemiş olduğum kredilerim var o bakımdan maaşım biraz daha yüksek olsaydı daha rahat ederdim. bu mesleği icra etmek isteyenlere tavsiyelerim şunlar olur 1-zabıt katibi olana kadar mülakatta kırk takla atıp da mesleğe başladığınızda gelip giden vatandaşa çok bir halt biliyormuşsunuz gibi azarlamayın 2-her şeye rağmen güleryüzünüzü vatandaştan eksik etmeyin 3-çok sabırlı olun 4-bu meslekte adaletsizlik ve yakalık çok fazla oluyor siz işinize bakın doğru bildiğiniz yoldan ayrılmayın 5-vatandaşı azarlamayın 6-vatandaşı azarlamayın 7-vatandaşı azarlamayın

ev-adliye arası mekik dokurken işe gidiş ve işten dönüşte dinlediğim gruptur. bulutsuzluk özlemi-yaşamaya mecbursun.

yüzeysel anlamının dışında biraz daha konuyu farklı bir boyutuyla ele alacak olursak: aslında büyümek yoktur, hep birilerinden büyük birilerinden küçüğüz. büyümekten kasıt yaş ilerledikçe üzerimizdeki sorumluluklarımızın artması ise eğer; yaş-sorumluluk grafiğine aykırı bir çok örnek de bulabiliriz. 10-12 yaşında çalışmak zorunda olan yüzbinlerce çocuk da var, 40 yaşında hayatı boyunca sıkıntı çekmemiş refah içerisinde yaşamış yüzbinlerce insan da var. aslında büyümek dediğimiz şey geçmişe özlem, bunun temelinde de yaptığımız hatalardan duyduğumuz pişmanlıklar yatıyor. "ah o günlere geri dönsem şunu şunu yapmazdım, şöyle bir tercihte bulunmazdım, bu mesleği yapmazdım, bu insanla evlenmezdim, çocuk yapmazdım" gibi durumlar.

artık yerini youtube'dan video izleyerek uyumaya bırakmış eylem