kendi adıma söylemeliyim ki benzer durumlarda iç güdüsel olarak farklı davranmama sebep olandır. hislerim beni hiç yanıltmamıştır. dozuna göre kendimden şüphe edip bazen usulca aynı konuda etrafımı sorgularım hastalıklı bir hal mi aldı bende diye. hani sorgularım da yaptığımda içimdeki his ile savaşmama rağmen. ama her seferinde bende olsam aynısını hisseder düşünürdüm ve dile getirirdim denildiği için dile getirdiğim duygum. herkesin entry sine baktım da kimse kişisel olarak kendisi ile yüzleşmemiş. birinin özgür iradesini kısıtlayacak vücut bütünlüğüne zarar verecek şekilde olmadığı sürece gayet insani bir duygu olduğunu düşünüyorum. sonradan öğrenilen bir duygu olduğunu düşünmüyorum azıcık aklı eren sabi bile anasını kıskanmaya başlıyor