dunya uzerindeki mevcut dillerin tamaminda tinisi en guzel olan sozcuktur.

yagmurdan sonraki toprak kokusu ve ardindan gokyuzunde boy gosteren gokkusagi, bir iscinin alinteri, henuz acilmis bir gonca gul, icten bir gulumsemedir.

tum insanligin pesinden israrla gitmesi gereken keramet sahibi bir olgu ve dahi insanistan ulkesinin baskentidir.

yakalamasi zor olan, yakalandigi an elde tutulmasi daha da zor olan bir kus; kan emici vampirlerin korkulu ruyasi bir gunes, varligi mutlu edendir.

bu kadar tanımlamadan sonra, kerevetine cikmak da herkese nasip olsun. evet.

"sirtini insana dayama!" vecizesini subliminal bir sekilde bizlere ileten asansor cesididir.

laboral'de oynayan bir yunan var ki, kariyerinin en iyi basketbolunu turkiye milli takimi ve bu ulkenin takimlarina karsi oynamistir. ioannis bourousis denilen bu insan azmani gununde degilse fenerbahce -bak ulker demiyorum- elini kolunu sallaya sallaya finale cikar.

evet, gonlumuz fenerbahce'den yana.

tanim: berlin'de olmak isterdim fakat tv'den izleyecegim mactir.

2. buyuk ya da 3. buyuk tanimlamasi neye gore yapiliyor ki? alinan kupalarin sayisi mi baz aliniyor, yoksa taraftarlarin niceligi mi? belki de takim isimlerindeki harf sayisi baz aliniyordur bilemedim simdi. asit/baz tepkimeleri bu konunun disinda, evet.

bir takimin buyuk yada kucuk diye lansedilmesi, ilelebet "x. pozisyonda kalacak" denilmesi akla ve bunun yaninda mantiga aykiridir. bu bakis acisindan hareket etmis olsa idik futbolun hic bir zevki olmazdi. la liga, iki -kimi zaman uc- takimin hegamonyasi altinda iken ben bu ligden zevk almam.

gecen seneki cezayir ligi puan durumuna bakilmasi ise yarayabilir. birinci ve yedinci siradaki takimlarin sampiyonluk iddiasinin olmasi kadar daha guzel ne olabilir ki? bitter cikolatayi haric tutuyorum efendim.

besiktasli olan tanidiklarim oldukca cok, evet, vakt-i zamaninda inonu'de yuzlerce maci izledim. tanidiklarim arasinda fenerbahce'den ekstra irrite olan tek bir insan evladi bile yok.

benim ve diger besiktaslilarin, besiktas disindaki takimlari ayni kefeye koydugunu soyleyebilirim. sampiyon besiktas olsun, her daim. olamiyor mu? isterse cemisgezekspor olsun, bundan bize ne?

ha, unutmadan;

pazar gunu hepiniz soyleyeceksiniz... "sampiyonuz!"

tanim: olmayan takintidir.

dosttur.

ne kadar da sig bir tanimlama oldugunun farkindayim; ama oyledir iste. mutfakta elinden hicbir is gelmeyen bu kullanici icin oyledir en azindan.

hazirlanmasi yormaz, muhteviyati kalabalik degildir, cuzdanlarin refigidir. tum bunlarin yaninda lezzetlidir de. lezzet/eder egrisi tum zamanlar icin optimal duzeydedir. evet.