 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
daha çok bilmek, daha çok öğrenmek için üniversite okuyan, hatta sadece üniversite değil akademik eğitim sistemine dahil edilen bir birey tanımıyorum desem yeridir.
eğitim hayatımız ailelerimizin yönlendirmesiyle başlıyor.
kent insanı çocuğu fabrika işçisi olmasın, iyi tahsil görsün, üniversite mezunu olsun ve bir kariyer mesleği edinsin istiyor.
köy insanı çocuğu çamurun, toprağın içinde rezillik çekmesin, köye memur amir akrabalar gelince boynunu bükmesin, okusun meslek sahibi olsun şehir insanı gibi olsun istiyor.
böyle istediler, hepsi... ah o ailelerimiz ne çileler çektiler, sırf diploma sahibi olabilelim diye, ne hayallerle yıllarca emek harcadılar.
sonra ne oldu? bütün aile işsizlik travmasıyla yüzleşti. en çok da elinde diplomasıyla sap gibi kalan kişi yaşadı travmayı. hayaller zaten suya düştü. hayata tutunma derdi başladı.
birçok üniversiteli iş bulma dertleriyle boğuşuyor. kimisi boğulup gidiyor; kimisi akıntıya kendini koyuveriyor; kimisi de güç bela karşı kıyıya bir şekilde kendini atabiliyor. amansız mücadelelerle kendi mesleğini icra etme şansı yakalıyor.
onca emeğe onca zahmete değiyor mu? elbette hayır.
adım başı üniversite olması ve sayılarının artması sebebiyle kalitesizlikte zirve yapılması sebebiyle ortaya çıkan durum. sokak arasındaki bina bile artık parasını verip sisteme uygun hale getirdiğin zaman üniversite olarak kullanılabilir hale geliyor. çünkü aynı bölümden binlerce mezun var.
artık üniversite okumaktan ziyade kendini geliştirip portföyüne artı olarak eklediğin şeyler önemli.
sebebi malum olan neticedir.
üniversiteler herkese iş bulmak veyahut onları mütehassıs yapmak için tesis edilmedi.
aslen eğitim seviyesini yükseltmek yalanıyla tesis edildi.
lakin çoğunun tesisindeki asıl gaye öğrencinin eğitimi boyunca gördüğü kamalizm ideolojisini hayata dökmekti. yani kamalizmi yaşaması idi. hakiki bir kemalci olması idi.
bu yüzden burada gayrimeşru her şeyin olması da yayılması da gayet tabii idi.
alanından bihaber, cahil ve facir insanlar oluştu.
bu yüzden işe ve ticarete atılmak gerek. meslek öğrenmek gerek ama aşırı tembellik bunlara mani.
bu hususta söylenecek çok şey var elbet. ama insan binde bir ihtimalli bir şeye yatırım yapmalı mıyım diye düşünmelidir.
Sovyetler Birliğinin çökmeden önceki haline benziyor. Herkes üniversite mezunu hatta profesör olsun. Sonra sanayide niye tamir bu kadar pahalı, usta iki vida sıktı 1000 TL aldı. Neden gıda bu kadar pahalı dersiniz. Amerika, Almanya bilmiyor mu herkesi üniversite mezunu yapmayı? Parası mı yok neden yapmıyor sanıyorsunuz. Bu akılsız, şakşakçı danışmanlar sizin sonunuz olacak.
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |