Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
Bu çocuğu tanıdınız değil mi?
O çocuk da sanki eskide kaldı, çocukların akşam ezanıyla eve girdiği yıllarda...
O çocuk eski normalimizdi, şimdi normaller de değişti.
Terliğini düz giymeyi beceremeyecek çocukların sokaklarda koşturduğu zamanlardan, sokağa çıkanlara çemkirilen zamanlara nasıl geçiş yaptık yahu?
Bir hata sonucu deli sanılıp tımarhaneye tıkılmış olabilirim.
Buranın adı dünya tımarhanesi olmalı, tımarlanmış yığınlar arasında tımarsız gezen bir avuç insan.
Şimdi elinden telefon, tablet düşürmeyen, oyun diyince sadece bilgisayarda oynanan oyunları bilen, sosyalleşmenin ilk adımlarının atıldığı sokak oyunlarından bihaber yetişen bir neslin çocuklarının, terliklerini ters giyme lüksü bile yoktur. Çoğunun terliğini ebeveyni giydiriyordur büyük ihtimalle.
Biz kesinlikle daha şanslı idik her açıdan. En büyük şansımız, Özgürdük.
terliği ters giyerdim.
Sürekli düzeltmeye çalışırlardı.
Ayağımı daha iyi kavradığı için koşmamı kolaylaştırıyordu.
"Ben böyle giymek istiyorum" deyince "sen peri misin, onların ayakları ters olur" diyorlardı.
Bazen de sol elimle yemek yerdim.
Bizimkilere "Bu neden sol eliyle yiyor" diye sorarlardı.
Ciddi bir hastalığım varmış gibi ciddi ciddi konuştukları için canım sıkılırdı.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |