Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
Nasıl bir izin olduğunun hiç önemli olmadığı, saatlerin, günlerin hızla geçmesi sonucu yaşadığımız üzücü duygu.
az zamanda çok iş yapma kaygısı ile zamanı nasıL tükettiğimizi fark etmediğimizin resmidir.
her işi hafta sonu tatiline bırakarak bizzat bunu her hafta yaşıyorum. her hafta karar alıyorum çok planlama yapmayacağım hafta sonuna diye ama bakıyorum yeni bir hafta sonu yine aynı.
su gibi akıp giden zaman
özellikle güne geç başlamanın etkisi olduğunu düşündüğüm tespit. daha sonra zaten vakit bol düşüncesi ile her yapılan iş ağır ağır halledildiği için gün de erkenden bitmektedir.
En çok yapılan iş veya iş ortamiyla ilgili durum. Yaptığın işi ve iş yerini seversen, her günün tatil kivaminda geçeceği için hafta sonu tatilinin bitmesinden o kadar üzüntü duymasın ama her pazarın içinde bir pazartesi olduğu vakit, o pazarin da tadi pazartesiye evriliyor ve dolaysıyla sadece cumartesi tatil yapmış oluyorsun. O da neye yetsin,hemencecik bitiveriyor.
Ne demiş konfucyus; bir saat mutlu olmak istiyorsan şekerleme yap, bir gün mutlu olmak istiyorsan balığa çık, bir hafta mutlu olmak istiyorsan tatile çık, bir ay mutlu olmak istiyorsan evlen ama bir ömür mutlu olmak istiyorsan yaptığın işi sev. Boylece hicbir gün çalışmamış olursun.
Olay aslinda biraz da bu yüzden.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |