Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
tanzimat devri şairi, tiyatro ve roman yazarımız recaizade mahmut ekrem'in genç yaşta kaybettiği oğlu nejad için yazdığı özlem, hasret ve hüzün kokan şiiridir. bir diğer yorum ise erken yaşta kaybettiği arkadaşı şevki bey için bu şiiri yazdığı şeklindedir. her kim için yazmış olursa olsun şairimiz şiirinde satır aralarına bu duygu yoğunluğunu; gözyaşlarını gizlemişse de pek başarılı olamamıştır. zira şiirinde hüzün kokusu dört bir yanda, her mısradadır. ölen, kaybettiği oğlu, canından bir parçası veya sevdiği bir arkadaşı olunca konuyu öyle mütehassıs, öyle naif hislerle ve ruhu okşayıcı kelimeler bulup seçerek; oya işler gibi nakış nakış işlemiş ki, ortaya çıkan bu eser karşısında biz okuyucularına sadece saygı duruşunda bulunmak düşüyor. güftesi şevki beye atfedilen şiir ayrıca, rahmi bey tarafından da bestelenmiş, harika bir ağır aksak - beyati makamında türk sanat musikisi eseridir.
...
gül hazin, sümbül perişan, bağzarın şevki yok
dertnak olmuş hezar-ı nağmekarın şevki yok
başka bir haletle çağlar cüybarın şevki yok
ah edip inler nesim-i bikararın şevki yok
geldi amma neyleyim sensiz baharın şevki yok
farkı yoktur giryeden rüy-ı çemende jalenin
hün-ı hasretle dolar cam-ı sefası lalenin
meh bile gayretle aguşunda ağlar halenin
gönlüme tesiri olmaz ateş-i seyyalenin
geldi amma neyleyim sensiz baharın şevki yok
rüha verdikçe peyam-ı hasretin her bir sehab
cana geldikçe temaşa-yı ufuktan piç-ü-tab
ihtizaz eyler çemen...izhar eder bin ıztırab
hem tabiat münfail hicrinle... Hem gönlüm harab
geldi amma neyleyim sensiz baharın şevki yok.
#2y2u sayın yazarımız lütfen linkleri spoiler butonu ile verelim
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |