 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
her şehirde mutlaka olan, sokak başında rastladığın, sana laf atan, yanına yaklaşan, bazen sinirlenip vuran kıran kişiler.
her zaman geçtiğim caddede böyle bir insan vardı. yanından geçerken "ne çok geziyorsun" diye bağırıyordu. kendimi bir acayip hissediyordum ve mecburum burdan geçmeye de diyemiyorum. bir gün iş arkadaşımla yanından geçiyoruz. arkadaş görünce ya bu adam beni görünce "ne çok geziyorsun" diyor. onu görünce yolu mu değiştirmek istiyorum dedi.
öyle deyince çok sevindim resmen. ya bana diyor sanıyordum, sana da mı diyor dedim. oh yalnız değilmişim demiştim.
sonra bir kadın var. sürekli konuşa konuşa caddede geziyor, bir şeyler anlatıyor yanında biri varmış gibi. pejmürde bir şekilde bu kadın ve gördüğüm zaman da hem üzülüyor hem de şükrediyorum. o kadının yerinde biz de olabilirdik ve neler yaşadı da bu hale geldi allah bilir. bu ikisininde kimseye zararı yok, kendi hallerinde takılıyorlar. esnafta iyi davranıyor, yemek veriyorlar, işyerlerine alıyorlar. bizden biri gibiler.
daha çok var ama bu ikisi yeter, daha sonra anlatırım diğerlerini de.
kırıkkalede her sokakta her caddede vardır.
bir rivayete göre ankaradaki meczublar toplanıp kırıkkalenin girişine bırakılmış.
kırıkkaleye gittikçe çay içtiğim bir mekan civarında gezen biri var,her gördüğünden para ister,sigara ister ve küfürler savurur.beni her gördüğünde baba diye çağırır. tabi çay-simit ve sigara ısmarlamamın etkisiyle. arkadaşlar arada takılır bana,evlenmedin ama maşallah senden büyük çocuğun var diye.
diğer insanların yolunda olmadıkları için uzak durulan ancak içlerinde hayatın anlamını, zamanı, yaratıcıyı gerçek anlamda sorgulayıp huzura kavuşmuş olanlarının da olduğu hakiki insanlardır.
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |