 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
yağ kuyruğu dönemlerini hatırlayamadığım için yukarıdaki misalle ilgili psikolojik tahminlerde bulunacağım başlık.
Yağ kuyrukları döneminde zannediyorum yağ ya da ihtiyaç olan madde her ne ise gerçekten bulunamıyordu.
bugün ise her yerde her ürün bulunabildiği için insanlarda kıtlık algısı oluşmuyor.
"Bir şekilde bir yolu bulunur ve o şeyi temin etmem sağlanır." düşüncesindeler ki zaten temel ihtiyaç malzemeleri dar gelirli ailelerin bir kısmına ulaştırılıyor.
Bir kısmına diyorum çünkü bu desteklerden mahrum kalan, durumu iyiyken kötüleşen aileler de var.
aşırı gururlu oldukları için kan kusup kızılcık şerbeti içtik diyorlar.
siyanür içerek kendilerini yok ediyorlar.
dayılar fiyatların yükselmesi ile pek fazla ilgilenmiyorlar.
çünkü döndürmek zorunda oldukları bir çarkları yok.
yanlarında çalışan elemanları yok.
personele ödenecek maaşları ay başında toparlama dertleri yok.
piyasa baskısı nedeniyle sararmış yaprak gibi titremiyorlar.
alacaklılar kapıma dayanır diye tir tir titremiyorlar.
itibarımız iki paralık olur diye bir korku hissetmiyorlar.
ptt icra zarfını burnuma dayar diye korkmuyorlar.
e-tebligatla soğuk duşa girmiyorlar.
müşteriye bildirdikleri fiyat yüzünden uykuları kaçmıyor.
icralar katlanarak artar, borca batarım, ailemi ve kendimi iflasa sürüklerim diye bir korkuları yok.
Tamamına yakını emekli.
aralarından önemli bir kısmı hunharca para biriktirmiş ve sistemin yeşil çimenli karşı kıyısına kapağı atmış.
malum para parayı çeker.
onların bir kısmı da sistemin getirilerinden nemalanıyor.
Avrupalı dayılar, dönümleri olan dayılar, gayrimenkulleri olan dayılar vs.
bir kısmının da sağdan soldan stabil gelirleri ve aldıkları yardımları köylerinden gıda takviyeleri var.
eğer gerçekleşirse asıl algılama piyasaya ürünler gelememeye başladığı zaman başlayabilir.
Kronik üzüntü diye bir hastalık var mı bilmiyorum.
Bir insan 20 küsür senesini üzgün geçirebilir mi ?
Geçirebilir.
ama film bir yerden sonra kopuyor.
yaranın nasır tutması gibi.
artık yürek yanmamaya başlıyor.
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |