ahmet ümit'in son romanı. benim de beklentimin çok üstünde çıkan elveda güzel vatanım'dan sonra okumuş olduğum ikinci kitabı.
polisiye pek tarzım değildir, zaten elveda güzel vatanım da polisiye sayılmazdı, ittihat ve terakki sempatimden dolayı çok okumak istemiştim.
efenim, kitap gayet akıcı, ahmet ümit'in dili malum zaten, basit ve anlaşılır, baymayan yormayan. öncelikle, ilk kez komiser nevzat ve ekibinin maceralarını okuduğumu belirtirek beğendiğimi söyleyeyim. özellikle yarısına kadar büyük bir merakla gidiyorsun.
fakat, işte bu yarıdan sonrasında maalesef bozuyor kitap, gereksiz bağlantılar kurma çabaları, katilin tahmin edilmesi, gündemi yazacam diye fazlaca ıkınmalar olmamış bence. çok daha iyi şekilde ilerleyebilirdi diye düşünüyorum, sanki biraz aceleye getirilmiş gibi geldi bana.
yine de belirttiğim şekilde hiç sıkılmadan okuyorsun. o yüzden öneririm.
bu arada kahramanlardan ali, fazlaca behzat ç'deki harun'u andırıyor, onun bölümlerde aklıma hep harun geldi.
Oturum aç / Parola hatırlat
Üye ol
