Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
Aidiyetsizlik, geçmek dinmek bilmez bir sızı gibi iliğine kemiğine işleyen evsizlik hissi.
Hiçbir toprakta kök salamama, yıllar geçse de kendini "oralı" görememe.. memleket hissinden yoksun olma..
Ölünce nereye gömüleceğini dahi bilememe..
Memleket neresi?
Doğduğun yer mi doyduğun yer mi, bir kara parçası gibi bahtıma düşen gözlerin mi... memleket dediğin uzun süre kaldığın ama insanları hala yadırgı, el olan diyar mı yoksa dogduktan sonra bir daha dönüp bakmadığın toprak mı?
Ruhu göçebe olanın halidir kendini bir yere ait hissedememek...
Demiş ki bu halde olan biçare:
"Ben gurbette değilem
Gurbet benim içimde.."
mutsuz bir çocukluk geçirildiğine delalet olan histir. veyahut ta kişimiz, hiçbir yerde kendisiyle bir bağ kurabilecek uzunlukta yaşamamıştır.
yine de insan gezdikçe, gördükçe mutlaka ama mutlaka kendi ruhuna nispeten daha iyi gelen bir yer bulacaktır. ama tabi kimbilir, belki bazılarının ömrü bu buluş için yeterli olmuyordur..
Bu his çok kötü olsa gerek.
Nerede yaşayacağını bilememek,gittiğin yerde kabul görememek,örf ve adetlerin sana uymaması,dışlanma sorunsalı...
Bekarların da zaman zaman kapıldığı duygu.
Boşlukta gezen bir ruhun durumudur.
Öyle bir boşluktur ki bu her yer yabancı her yer uzak herkes yalanci olur.
Özgür ruhların çoğunlukla yaşadığı durum..
Sık sık monotonluktan sıkılıp hayatın gidiş yönünü ve çevresini değiştiren insan..
Gittiği yerde uyumu yakalayınca başka diyarlara göçer, geri de dönemez bıraktığı yerlere,
Ne orası giderken bıraktığı yerdir, ne de o aynı kişi..
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |