![]() Türkiye'nin memur portalı |
![]() ![]() ![]() |
bu mısra ile başlayan şiirin, nazım hikmet'in dillere destan aşkı son eşi vera için yazdığı son şiiri olduğu rivayet edilmektedir.
nazım'ın son günü anlatılırken, alıntıladığım kadarıyla;
"3 haziran 1963 pazartesi sabahı.
nazım her zaman olduğu gibi yedi buçuğa doğru yatağından kalktı, posta kutusuna bakmak için kapıya gitti. birdenbire dizleri çözülüp yere yığıldı. hasta kalbi susmuştu. vera merak edip kapıya gidince mektuplarla gazetelerin arasında yerde yatan nazım'ı gördü. bilinçsizdi, mavi gözleri yarı açıktı. ilk yardıma doktorla ekibi geldiğinde nazım hikmet çoktan ölmüştü." diye kayıtlara geçmiş olsa gerek.
alıntıdan devamla;
vera ise o sabahı, ona şöyle anlatır :
"o sabah henüz seni götürmeden kimliğini istediler benden. hayatımda ilk defa ceketinin cebine elimi soktum. cüzdanından kimliğini çıkardım. açtım ve içine koyulmuş eski fotoğraflarımı gördüm. 1957 yılında birbirimize fotoğraflarımızı vermiştik.
fotoğraflarımdan birinin arkasında şöyle yazıyordu :
,
"kalsana dedi bana
gülsene dedi bana
ölsene dedi bana
geldim
kaldım
güldüm
öldüm."
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2025 MN Yazılım |