 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
Yaşadığımız anların, hayatımızdaki kişilerin, ailemizin, kendimizin fotoğraf günlüğüdür.
Şimdilerde teknolojinin gelişmesiyle raflara kaldırılmış olsa da, yeri bambaşkadır.
Zamanda geriye yolculuktur.
Otuz altılık pozlar varken ; makinadan yanmadan kurtarabildiklerimizle fotoğrafçıya gidip baskısını aldığımız fotoğrafların özenle yerleştirildiği genelde kendinden yapışkanlı defter. Zamanın çocuklarının bilmediği ama eline geçtiğinde incelerken iç çektiğidir.
eskiden fotoğraflar digital ortamda olmadığı için, basıp çıkartılan fotoğrafların sergilendiği defter şeklindeki materyaldir.
artık digital olunca önemini kaybetti tabi haliyle.
Artık nostaljik bir obje durumuna düşse de bir evi ev yapan, evin olmazsa olmazlarındandır aile fotoğraf albümleri. Dijital ve elektronik ortamda saklanan fotoğrafların aynı duygusal etkiyi yaratmadığı düşünülünce, unutulmaması ve sürdürülmesi gereken bir alışkanlık.
*Zaman makinesi.
albümde küçük bir kıza denk geldim, beyazlar içinde gülümseyen.
bebekliğimin; tarihi not edilmemiş tek fotoğrafı.
Kaç yaşındayım bilmiyorum, 2 mi 3 mü 4 mü meçhul.
2 gündür bu küçük kızla bakışıyorum.
babasının görev yaptığı mahrumiyet bölgesinde, imkansızlıklar içinde imkan yaratan annesinin diktiği ve ördüğü kıyafetlerle poz veren bu küçük kızın; ilk defa bir fotoğrafçıyla karşılaşmasının mutluluğuna şahit olmak, insanı duygu denizine sürüklüyor.
yok ağlamıyorum, gözüme toz kaçtı.
kendime karlar düşer şarkısını armağan ediyorum.
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2025 MN Yazılım |