![]() Türkiye'nin memur portalı |
![]() ![]() ![]() |
bir bakayım kimlerin varlığına tahammül edemiyorum:
aşırı derecede maddeci, sürekli para, mal, mülk, menfaat, çıkar, güç konuşan,
bunları elde edebilmek için her türlü ahlaksızlığa ve karaktersizliğe teşne olan,
karşısındaki insana sadece maddi gücü oranında değer veren,
yaptığı iş ve statüsüne göre karşısındakinin ne kadar kazandığını hesaplamaya çalışan ve ona göre yaltaklanacağına mı, tepeden bakacağına mı karar vermeye çalışan,
maddi olanaklarıyla diğer insanlara üstünlük taslamaya çalışan,
hayatta, parayla alınabilen şeyler dışında bir derdi olmayan
insanlara tahammül edemiyorum.
evet iyi toparladım.
Geriye dönüp baktığımda kendim olan kişidir. Hiç varolmamış olmak arzusu, zaman zaman bu saçma algoritmadaki ufak fonksiyonlarımı önemliymiş gibi görmeler, uyuyup uyanmalar, bir insan olarak zayıflıklarımın farkındalıkları, eskiden keyif aldığım şeylere tahammülsüzlük. Ben yaptım'ın ne kadar boş olduğunu yıllar önce farketmiş olmak, bir kutunun içerisinde bir köşeden diğer köşeye varmayı zafer sanmak.Ağır ağır içilen bir sigaranın hayatın ne kadar hızlı aktığını hatırlatması , boşluk hissi ve o sigaranın hiç bitmemesini istemek. Hayatın her evresinde yapılması gereken bir şeylerin olması, dur durak bilmeyen sorunlar, huzursuzluk ve aklıma getirdiği Don Corleone'nin şiir gibi ölüm sahnesi etrafta portakal ağaçları , toprak kokusu ve çevrende çocuklar.
#40d2 bunu beğendim.
İlginçtir ki kimsenin varlığına tahammül edememe durumum olmadı..
Galiba bu çocukluğumda babamın bana insanları sevdirmesi ve hoşgörüyü,anlayışı öğretmesiyle ilgili..
Küçükken birine kızdığımda ya da kırıldığımda ona anlatırdım..
Her seferinde bana başka bir pencereden bakmayı,her insanın kusurları olduğunu,hiçbirimizin mükemnel olmadığını anlatırdı..
Kaldı ki kimsenin kimseden üstün bir yanı yoktur aslında..
Birine güzel bakarsanız her zaman sevilecek bir yanının olduğunu görürsünüz..
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2025 MN Yazılım |