 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
Anlatayım;
Yıl 2003 mekan Ankara Yüksel Caddesi kişiler ben,eylemci öğrenciler ve çevik kuvvet bir de aptal sevgilim =)
Neyse bir gün dersaneden çıktım eve gitmek için yürüyorum yine her zaman ki gibi eylem var alışkın olduğum için içlerine dalıp yürümeye başladım başıma geleceklerden habersiz, toplasan 20-30 adım atmam ile polisin beni tutup çevik otobüsüne doğru çekiştirmesi bir oldu neyse durun ne yapıyorsun olaylarla hiçbir ilgim yok sıradan bi vatandaşım desemde nafile ağlamak üzereyken erkek arkadaşımı gördüm pis pis sırıtıyordu kavga kıyamet küfürleri sıraladım güleceğine birşeyler yapsana slk herif diye bağırdım hem eylemci olmuştum hem de görevi başında ki memura küfürden mukavemet daha fazla ne gelebilirdi başıma derken bunların bir (sözde) şaka olduğunu öğrendim mıçarım böyle şakaya deyip erkek arkadaşımı bir ay hayatımdan def ettim her gün güvenparkta elinde papatya ile beklerdi ama nafile =) ve tabii ki bir ay'ın sonunda yine kazanan o oldu :/
Yani o beni görmüş arkadaşları ile örgütlenip söz de bu şakayı yapmışlar şaka maka derken nezareti boyluyordum =)
İstanbul sokaklarında yokuş aşağı kaldırımdan freni olmayan bir bisikletle yol alıyordum, tam köşeyi dönerken sağ ayak yardımıyla lastiğe fren yapmaya çalıştım, işte tam o esnada sağlı sollu yalpalayarak bisikletle yer değiştirdik, bodoslama ellerimin üzerine düştüm parmaklarım çıkmıştı, yine çaktırmadan kalkıp evin yolunu tuttum.
Tabi anneme söylemedim iki gün onun acısını çektim zira söyleseydim ben sana şu bisikleti bırak demedim mi diye söylenip duracaktı, velhasıl mecbur haberdar oldu ve Dr.gittik çekti parmakları sardı yolladı bizi:)
Ertesi gün yine bisiklet tepesindeydim çok söz dinleyen bir çocukmuşum takdir ettim kendimi:)
Bisiklete binmeyi öğrendiğimde 10 yaşımdaydım.
Babam öğreneyim diye çok uğraştı:)
Sonra kendi kendime deneyim dedim.
Hava kapalı ve sokak bombostu.
Bir kac denemeden sonra sürmeye başladım ve sağanak yağmur başladı.
Öyle güzel bi özgürlük hissiydi ki.
Sonra düstüm,üstüm camur oldu:p
Kalkıp tekrar devam ettim.
Hayatımın en güzel anlarından biriydi.
Yağmur yağması da o anı benim için ölümsüzlestirmisti.
.
Sonraki sürecte de, herkes bisikletin önünü kaldirarak kullaniyordu.
Ben de öyle kullanmaya basladim.
Komsumuz güler teyze( cok saygideger bi kadindi) beni anneme sikayet etmis:s
Düsecek diye korkuyorum demis.
Sonrasinda tabii ki oyle kullanmaya devam ettim:s
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2025 MN Yazılım |