Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
spinal anestezi ile ameliyat oluyordum.
son aşamada dikiş atılması gerekiyor.
ben de dikiş sırasında hareket etmeyeyim kolaylık olsun diye nefesimi tuttum.
doktorların hepsi birden bir anda yüzüme doğru eğildiler.
sanırım nefes alış verişim monitörden kontrol ediliyormuş tabi bunu bilmiyordum.
öyle dehşetle gözümün içine bakıyorlardı ki korktum, bende bir sıkıntı yok siz devam edin dedim.
sesim de aslında gayet gür çıkıyordu.
cerrahın derin bir nefes aldığını hissettim.
o ana kadar sohbet ediyorlardı ortam bir anda sessizleşti.
Hadi ama bir sorun yok diyesim geldi. ( amerikan fimi dublajına uzun süre maruz kalmak. )
sonra niyeyse hıçkırmaya başladım.
tüh ya dedim kaş yapayım derken göz çıkaracakmışız neredeyse.
neyse ameliyat bitti, yeşil örtüleri mörtüleri bir kaldırdılar ki.
amannnn, ortam mezbahadan hallice
tabi ben kütük gibiyim
yani bilincim yerinde ama kıpırdayamıyorum.
dedim ki: herkes çekmiş gitmiş, şimdi bir depreme yakalansam öyle sallana sallana bakıp dururum herhalde.
Not: o gün aldığım ders, yeme diyorlarsa yemeyeceksin. Var bir bildikleri.
Geçmişte yaşanmış iyi veya kötü hatıralar.
En çok da annemle olan anılarımı hatırlamak en güzeli,iyi veya kötü hepsi birer birer aklımda,silinmiyor...
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |