Türkiye'nin memur portalı

bırakın kazansınlar yahu. kazandıkları yine kötülük olacak.

siz hiç iyilik kazanan kötü gördünüz mü?

kazançları bol olsun o halde, kolaylıklar diliyoruz kendilerine

tanım: batıl inanç

(tebessüm)

o benim işte dediğim durum.

şu hafta sonları su gibi geçen saatler ve yediklerin, içtiklerin biraz da seni leyla yapıyorsa, değil uykusuz gelmek, yastığını çantanda taşımaya bile kalkışırsın.

ayrı ayrı okuduğum - dicle'nin yakarışı (dicle'nin sesi I), dicle'nin sürgünleri (dicle'nin sesi II) ölümsüz mamoste mehmed uzun eseri.

sürgün edebiyatının en iyi ustalarından mehmed uzun; "insanın insanlığa hizmet etmesi onu ölümsüz kılar. bu yüzden ben ölümden hiçbir zaman korkmadım." dedi ve eserleriyle ölümsüz oldu.

farklı kültürleri, kavimleri anlattı durmadan ama ortak noktada ise, sürgün edilen unutulmuş seslerin sesine ses verdi ömrü yettiğince. dicle'yi de dile getirdi en nihayetinde.

cizre'den başlayıp, istanbul, hakkari, bağdat diye devam eden yolcunun hallerinden, sesinden, çekilenlerden bir tarihin bir kültürün dile getirildiği bir eser.

ama ses, haykırış hep yarım kaldı, tıpkı daha yapacakları, yazacakları varken, ustanın yarım kalan ömrü gibi.

ahh cizre, hakkari, istanbul, ankara..

yarım kalmış haykırışların başkentleri..

sizleri yazacak birileri çıkacak mı?..

mikail aslan'nın o yanık sesinden, dumanı hala tüten yüreklere santim santim dökülen bir muhteşem ezgi.

bir acı hatıra

bir buruk veda..

bir ucu yanmış siyah beyaz fotoğraf..

yanmak ve yakmak için, dilin bilinmesinin çok da önemli olmadığını yüreğe mühürleyen parça.

mikail aslan, sen çok yaşa.

küsecek bir şey bulamayınca, kafayı tartıya takma durumu.

neyse ki, bu aralar aramız iyi.

kimseciklere küs değilim, tartıya bilem

(tebessüm)