Türkiye'nin memur portalı

Hayat sürprizlerle doluyken nasıl olağan bir akıştan bahsedebiliriz, gerçekten bilmiyorum.

Herkesin ve her şeyin bir kalıba sığdırıldığı maskeli bir dünyada kendin olmak çok zor değil,

imkansıza daha yakın bir durum.

Kendin olmak sadece takdir gören yanlarını değil, aynı zamanda tüm kusurlarını da görünür hale getirmektir. Bu desturla da yola çıkıldığında varış noktamız, en çok kendimiz olduğumuz/olabildiğimiz bebeklik evremizdir. e bu da sonsuz olmadığına göre...

Sosyalleşme süreciyle yaşadığımız coğrafyanın, aldığımız eğitimin, akışına kapıldığımız toplumun, fikir fidelerimizin yeşerdiği ailemizin ve genetik mirasımızın benliğimizde oluşturduğu tabular, bizi gerçek benliğimize ulaşmaktan alıkoyar.

Toplumsal normlara göre, sürekli uyum sağlamak ve değişmek zorunda kaldığımız bir ortamda, özellikle de gerçek benliğimiz normal kabul edilenle uyuşmadığında kendimiz olmak ziyadesiyle zor.

Zaten bir çoğumuz gerçekte kim olduğumuzu bile bilemez hale geldik.

Velhasılıkelam, değerlerimize ve prensiplerimize göre yaşayalım. Hayatın realitesi ütopik dünya hayallerini bir tarafa bırakıp biraz distopik takılmayı gerektiriyor.

Dünya özgürlük arenası değil.

Yine de ben özgürüm ve özgün takılırım diyen varsa.... Mars yolcusu kalmasın, kalkıyoor son kuyruklu yıldız.

Sözcüklere diz çöktürenlere,

cümlelerine anlam mühürleyenlere,

bir virgül kadar susup bir nokta kadar koşanlara,

harf ihlaline gülümsetip imla hatası yapanlara,

günaydınlar..

.

Kalbinin söküğünü kalemle dikemeyenlere Eros'un altın uçlu oku teğet geçsin.

Muhatabınızı kendinize düşman etmenin en müthiş yollarından biridir herhalde.

lugatında "karavana atış" yoktur.

şerbeti bol bir tatlıdır.