Ülkesi için klavye kahramanlığından başka bir şey yapmayan;

sözde yazar çizer düşünür ama aslında milli bir başarıya bile leke sürmeye çalışacak kadar zavallı olan, örümcek ağı kafataslarının içini sarmış, Ensar Vakfı'ndaki çocuklara yapılanlara sessiz kalıp bunu ahlaksızlık olarak eleştirmezken, insanların kendi tercihleri olmayan bir durumu ahlaksızlık olarak dillerinde düşürmeyenlerin eleştirdiği; milli, yerli, İstiklal Marşı okunurken gözyaşı dökebilecek kadar bu milletin sorumluluğunu üzerinde taşıyan gururumuz, milli voleybolcumuzdur kendisi.

Türk bayrağının dünyanın dört bir yanında göndere çekilmesinden, İstiklal Marşı'nın yankılanarak dünyanın dört bir köşesinde okunmasından, Cumhuriyet'ten, demokrasiden ve laiklikten rahatsız olanların bunlara kılıf uydurmak için sürekli eleştirdikleri milli voleybolcudur.

en sevdiğim ise bu;

Dünyanın ekseni kaydı Behzat.on iki santim yerinden oynadı.Sen bana bir santim bile yaklaşmadın....

+ kolyeni bende unutmuşsun, akşam gel al

- yangında düşürdüm sanıyordum

+ yangın sayılır....

(Ağır Roman)

''Gerçek aşk hiç bir şey yapmamaktadır.

Bir şeyler yapmak kolay; aramak, ağlamak, yalvarmak, kızmak, yalan söylemek, dünyayı yerinden oynatmak...

Zor olan, bunların hepsini yapmaya gücün yetecekken hiç bir şey yapmamaktır.

Beklemektir zor olan, her hangi bir beklentiye sığınıp yaslanmadan beklemek.

Hiç bir şey ummadan, hiç bir şeyi değiştirmeye kalkmadan, gücünü sadece masumiyetten alan ve sabırla beslenen....''

sözlerinin, hislerinin sahibi yazar....

Minnacık bir kız vardı

Yüreği kuş kadardı

Tutunca rüzgar olur

Bir su gibi kayardı

Geciken şafaklarda

Yıldızları yakardı

Uyanınca seher yeli

Kokardı....

Öldürdüler yarım kaldı

Dudağında son gülücük

Yalnızca bir adı kaldı

Kızın adı Özgürlük

.....