Türkiye'nin memur portalı

Yaralarımı sarmak için yetersiz kalıyor bantlar.

Keşke kazana düşseydim,daha güçlü olurdum belki.

İncitmem incinsem de sonsuz umutlar.

Son zamanlarda bende olmayan.

Asla giymeyeceği için hayalini dahi kurmadım.

Çünkü kendisi tam bir komtan(komutanın yumuşatılmış hali) dır.

Keşke daha fazla kişi yazsa,her gün bir sürü başlık açılsa,konular entry lerle dolup taşsa dediğim yer.

Herkese başarılar diliyorum.

Oylamada katkım olsun en azından:)

Forum başlığı olmasına rağmen,sözlükte açmak istediğim konu.

.

Yıllar yıllar önce,kuzenimle egenin güzel tatil beldelerinden birinde,yaz mevsiminin verdiği mutlulukla bir cafede oturmuş,sohbet ediyorduk.

Masalar cafenin dışındaydı.

O sırada,dayımı gördük.

Yanımıza geldi.

Ne yapıyorsunuz burda,dedi.

Tiramisu yicez,dedik.

Tamam ben de yiyeyim,dedi.

Oturdu.

Garson geldi.

Garsona ,bana bi pilav üstü ,dedi.

Garson baktı,burda pilav üstü yok,dedi.

Dayım bize baktı,ee siz pilav üstü yicez demediniz mi,dedi.

Yok dedik biz tiramisu yicez.

Hayalkirikligiyla,iyi madem ben de bir tiramisu yiyeyim,dedi.

Sonrasında,gülemedik de:s

Kafamızı eğip gülmemek için ayakkabı bağcıklarımızı inceledik.

Evet,bu da böyle bi anımdır:p

Okulda gençlik haftası olduğu icin ,gün boyu bahcede düzenlenen oyunlarla cocuklar mutluydular.

Hava çok sıcaktı.

Okul çıkışı ormanlık alanda yürüdüm.

Güzel bi esintide bana eslik etti.

Doğa uyanmıştı.

Yaz mevsiminin insanın içini içine sığdırmayan bir yanı var.