Türkiye'nin memur portalı

insanı bu rengi beyaz tenli-sarışın giyince aşko kuşko, esmer biri giyince çingene yapan renk.

Nikah kıyılması için belediyeye ücret ödendiğini öğrendim. 26 Aralık tarihinde 8 Ocak gününe nikah tarihi almak için gittik. bize şuan hafta içi ücretin 200, hafta sonunun ise 450 olduğunu söylediler. Nikah tarihi Ocak'tan sonra olduğu için de fiyatların güncelleneceğini, 2 Ocakta gelip gün alabileceğimizi söylediler. Nikah için ücret mi ödenir ya oldum ve çevremdekiler de sanırım bilmiyorlar ki bayağı şaşırdılar.

2 Ocak tarihinde gün için tekrar gittiğimizde hafta sonu ücreti olan 800 tl'yi ödedik.Resmen 2 katına çıkarmışlar. şaşkınlığım artarak devam edecek gibi duruyor.

Sadece depremde değil, tüm hayatı tehlikeye sokan durumlarda insanlar ve hayvanların verdiği belirli tepkiler vardır. Savaş ya da Kaç, ya da Don tepkileridir bunlar. Hayvanlarda ve insanlarda da aynı durum geçerlidir. Hakim olmadığım için hangi beyin bölgesinden kaynaklandığını yazmak istemiyorum.

İnsanlar ve hayvanlar hayati tehlike durumunda ya savaşırlar, ya durumdan kaçarlar ya da donakalırlar. Her ne kadar bu konuda eğitim almış olursanız olun, bu duruma verdiğiniz tepkiler anlık ve iradenin dahil olmadığı durumlardır. Otomatik olarak gerçekleşir. Bu yüzden o durumda verdiği tepkiler yüzünden insanlar kınanmaz.

Konu ile ilgili olarak limbik sistem, amigdala, otonom sinir sistemi(sempatik-parasempatik) bakılabilir.

Benim için 8 Ocak pazar günüydü.

2016 yılında (yaş 21 iken) sol göğsümde bir kitle fark edip doktora gitmiştim. Doktor bakıp ultrasona gönderdi. Bir sorun yoktu ama 6 ay sonra kontrole gel dedi. Bu süreç 2 sene boyunca devam etti. Doktor bana bunun zararsız bir kitle olduğunu, bu yaştaki kadınlarda görülebildiğini söyledi.Bir daha kontrole gelmene gerek yok dedi. Ardından zaten önemsemedim. Atama vs oldu, 2019 yılında pandemi başladı derken ben anca 2022 yılının ocak ayında gidebildim doktora. Usg çekimini 1.5 ay sonraya verdiler. Doktorlara bu kitlenin bende 5 senedir olduğunu vs anlatıp duruyorum, kitle hala 1cmdi yani çok küçük. Ama usg sonucunda şüphelendiler ve mr çektirmemi istediler. Mrda da (brads4) olarak tanımlandı, yani hala kanser olma ihtimali var. Doktorum biyopsi istedi ve 1hafta sonrasında biyopsi yaptılar. Mr'a kadar herhangi bir sorun olduğunu düşünmüyordum ama biyopsi alındıktan sonra kendimi psikolojik olarak o kadar kötü hissediyordum ki. Tek başıma kalmak istiyordum, sürekli araştırma yapıyordum. Kanser olma ihtimalimi düşünüyordum. Biyopsi ısrarla çıkmıyordu. 1 ayda çıkar dediler, 1,5 ay oldu tık yok. Ben kafamda kuruyorum, vücudumu yokluyorum. Boynumda şişmiş lenf bezleri var. Her gün yeni bir lenf buluyorum. Kafamın arkasında da şişlik buldum falan, metastaz mı oldu diyorum. Bel ağrılarım, omuz ağrılarım vardı. Gece uyuyamıyordum, sürekli ağlama hali vs. Başta herkes anlayışlı yaklaşırken sonradan tepki göstermeye başlamışlardı, abartıyorsun, saçmalama. Vücudumda bir yere dokunduğumda çek elini artık ordan yeter diye tepkiler yükseliyordu. Anlaşılmadığımı hissediyordum. sürekli biyopsi sonucu geldi mi diye meraklanıyordum ama bir yandan da kanser olduğuma kendimi o kadar inandırmıştım ki sonucun çıkması da endişelendiriyordu. 2 ay oldu hala sonuç yoktu, bu dönemde bana en çok yardımcı olan, anlayan kişi de erkek arkadaşımdı(şuan eşim oldu). babam baş hekimliğe şikayet etti, neden çıkmadı sonuç diye derken 3 gün sonrasında sonuç çıktı diye mesaj geldi. Hemen apar topar hastaneye gittim erkek arkadaşımla. Patolojiden sonuç almak için bekliyordum, derken herkes beni tanıyordu. Babam 3 4 kez gelmiş başhekimliğe meğerse, tanınıyor artık. Neyse sonuç fişi ile doktoruma koştum ama kendisi yoktu. Başka doktorlara yalvardım sonucu vermeleri için. Birisi kabul etti, uzun uzun baktı. Ama ben nasıl korkuyorum, ne tepki vereceğimi planlıyorum, geleceğimi düşünüyorum vs. Sonra doktor bu sonuçlar temiz dedi, herhangi bir sorun yok dedi. Ben o an sevinçten nasıl ağladım anlatamam. Yeniden doğmuş gibi oldum. Diğer hafta kendi doktoruma sonuçları gösterdim. tüm sonuçlarıma baktı vs derken bana şu cümleyi kurdu : 'biyopsi temiz gelmiş ama kitlenin bir kısmından alınıyor, belki de başka kısmında kanser vardır.' bana bu cümleyi kurdu ya, bende yine başladı sorunlar. Ben kitleyi aldırmana gerek yok vs diyecek diye beklerken bana 'sen kansersin'e getirecek cümleler kurdu. 2 ay sonrasında nişanım vardı ama kanser olduğum ihtimali ile odaklanamıyordum. Doktorum bana kitleyi aldırmalısın dedi. Ben de nişanlanacağımı, acil olup olmadığını sordum, bana 5 senedir sende , 3 ay daha bekleyebilir dedi gülerek. Adama kafa göz dalasım geldi, ben orda endişeli ve ağlamaklıyım, bana kurduğu cümleye bak. Ondan sonra 3 doktora daha gittim, bana kitlenin küçük olduğunu, fibroadenom olduğunu, biyopsinin de temiz olduğunu söylediler, istersen takip ettir istersen de aldır dediler. Kanser değilsin dediler, diğer doktorun davranışını anlayamadılar. Ama ben işte, 100 doktor da sorun yok dese, 1inin olumsuzuna takıldım. Profesöre göründüm, bu alanda adı duyulmuş biriydi. Usg ile baktı, tüm sonuçlarıma baktı. Bu fibroadenom dedi ama şekli hafiften bozulmaya başlamış, zaten biyopsi raporunda da görüyorum bunu dedi. Takip de ettirebilirsin ama bu kitleyi takip ettirmek hem senin için hem de radyolog için endişe verici olabilir. Zaten gördüğüm kadarıyla endişelisin, aldır ve rahatla dedi. Nişandan vs söz edince bu hafta senin için boşluk açıp yapabilirim dedi. 3 gün sonrasına ameliyat oldum, 1 haftada patoloji sonucu geldi. Ve çok şükür temiz geldi sonucu, gözünü sevdiğim özel hastaneler. Devlette olsam eylülde ameliyat, aralıkta patoloji sonucunu beklemekten helak olurdum. Kitleden endişelenmelerine sebebiyet veren şeklinin bozuk olmasının sebebi ise ameliyat esnasında fark edildi. MEğersem 2 kitlem varmış ve üst üste durdukları için mrda ve usgde şekilsiz duruyormuş. 2si de fibroadenom çıktı. Ardından 6 ay sonra usg kontrolüne gittim, aynı yerde 2 küçük fibrıadenomum daha oluşmuş(biri 3mm, biri 4mm.) 6 ay sonra takip diyerek uğurladı radyoloğum.

Niye bu kadar anlattım bilmiyorum ama kanser olma ihtimali bile beni bu hale getirdiyse, tanısı olan hastalara Allah şifa versin diyorum. Endişelenmemin sebebi ise 20li yaşlarda meme kanserinin daha agresif olduğuna dair inancımdı. Bu durum beni o kadar etkiledi ki, hayata bambaşka açıdan bakıyorum artık. Ölümle yüzleşmek bambaşka bir şeymiş gerçekten. Lütfen kitleniz varsa ertelemeyin, hemen gidin. devlette usg, mr vs tarihi almak, biyopsi sonucunu beklemek aşırı yoruyor. Durumunuz varsa iyi bir özel hastaneye gidin..