 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
İki aylık baba olarak durumun şöyle geliştiğini söylemeden edemem.
Bu çocuklar muhtemelen ilk iki ayında ağlıyor ağlıyor önce ailesi bunun problemi ne diye uğraşıyor. Problemi bulmak için pışpışlama, omuza alıp gezdirme, araba ile gezdirme, sırtını sıvazlama, karnını doyurma, altını değiştirme,yine karnını doyurma, amuda kalkma, odada gezinme, üstünü çıkarma gibi gecenin 1-3'ünde nöbet tutuyor. Sonra ne istediğini söylesin yeter ki yapmazsam ne olayım deyip and içiyor.
Çocuğun bebeklik döneminde ne istediğini arayıp duran aile ilerde çocuk istediğini söyleyince aramadan bulduk sevinciyle hemen yerine getiriyor. Aile bakıyor her istediğini yapmakla olmuyor. Başlarda gaz, açlık ve altını kirletme gibi temel ihtiyaç gibi talepleri olan çocuk daha fazla ve çeşitli isteklerde bulunabiliyor. Yani dertleri de büyüyor. Aile başa çıkamayınca biraz savsaklamaya başlıyor. çocuk krallığının yıkılacağını tacının tahtının gideceğini düşünüp bebeklikte yaptığı gibi ağlayarak aileye yeniden haddini bildirme yoluna gidiyor. "Çabuk istediğimi yapın yoksa eskiye döneriz bak" diye gözdağı veriyor. Aile de 1-3, 3-5 nöbetine dikilmektense en azından ne istediği belli diye haline şükredip başına geleni çekiyor.
anasının gözüdür. insan yavrusu olduğu için neden-sonuç olayları üzerinden menfaatine olacak davranışları (tabi kendince) keşfetmesi uzun zamanını almayacaktır. eğer merhametle iyiliği karıştıran acemi ebeveyne sahipse bir müddet sonra onların merhametinden maraz doğurmakla zorlanmayacaktır.
biz ağlasak eskiler, ağlamak güzeldir gözleri temizler hem açılırsın. hadi biraz rahatla gel derlerdi.
şimdilerde çocuğun ağzından çıkan her buyruğu emir telakki edip, sürekli gülmek ve mutlu olmak zorundalarmış gibi gözlerinin içine bakan aileleri var. sanki sürekli mutluluk mümkünmüş gibi. sonra da ortaya hiçbir şeyle tatmin olmayan, egosu her isteğinin yerine getirilmesiyle level atlayan çocuklar ortaya çıkıyor. yani olay yanlış ebeveynlik sorunu, yoksa çocuk hep aynı çocuk.
Her ağladığında amacına ulaşacağını düşünen çocuktur. Aynı zamanda bana göre, İlerideki hayatında psikolojik olarak bazı problemler yaşayabilme olasılığı olan çocuktur.
Bir psikoloğa herhangi bir şikayetinizi belirttiğinizde, psikolog çözümü için geçmişinizde, ya da küçüklüğünüzde yaşadığınız bir travmayı bulmaya, saptamaya çalışır.
Çocuk karşısındaki her ağlayanın gerçek anlamda acı çekmeden ya da üzüntü duymadan ağladığını varsayarak umursamayabilir, blöf yaptığını düşünebilir. bu durum çocuğun geleceğini olumsuz yönde etkileyebilir. Bu yüzden çocuğa nedenini açıklayarak dediklerini yapmalı ya da yapmamalıyız diye düşünüyorum naçizane fikrim.(tebessüm)
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |