 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
Çok fazla ciddiye almamak lazım hayatı.. Ayarı iyi tutturmak gerek. Ortayı bulamadığımızda tabii ki uçurumlar çıkacaktır karşımıza. Yaşadığımız süreçlerin hangisi anormal? Ölüm mü? Adem'den beri var. Kanser mi? Hep vardı. Sıkıntılar, acılar , mı? Acısız ve sıkıntısız bir hayat çekilmez olurdu.
Bazen özneyi başa alırız ; bazen yüklemi!
Devrik ya da kurallı bir cümle gibidir hayat.
Her şey açıktır hayatta; gizli ve saklı bir yanı da yoktur. Kendimize biçtiğimiz rol modellerin ışığında bir karaltı gördüğümüze yaslanırız savunma mekanizmasına: ''Hayat uçurumdur, hayat karabasandır, hayat gizli saklıdır.''
Yok, hayır! Açıktır hayat; uçurum da değildir.
kendi kendimize başardığımızdır.
doymuyoruz, mutlu olMAYI, yetinmeyi bilmiyoruz
hep yukarılara bAKIYOR AŞAĞIDAKİLERİ DÜŞÜNMÜYORUZ
Arada her insana gelen duygu durumu.
Sonrasında amaan herkes bunu yaşıyor deyip şöyle elinin tersiyle iter hayata devam edersin.
Hayata anlam katacak kişi biziz ve esasında anlam katacak çok şey var sadece fazla beklenti olursa sıkıntı,beklentisiz bir şekilde olağan akışta insan her anını anlamdırabilir.
Hayat çevresel dünyadan biraz uzaklaşıp iç dünyasına dönmeyi başaranlar için anlamını geri kazanmamak üzere yitiriyor olabilir
Bu yaşıma varana kadar keşfettiğim en ciddi konu insan diğer insanın cennetidir(cenneti olsundur ama cehennemi olanlar da var), insan insanın anlamıdır.
Üzerimize düşen şey çok da kompleks bir durum değil.başkalarına hayatı zindan etmesek yetiyor.
Bir de hayatı bize zindan edenlerden yakayı sıyırabilirsek...
Bu entri bir sonuca bağlanmadan ucu açık kalsın
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |