Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
hikayesi eğlenceli olan bir özlü söz.
efenim hikaye -hatırladığım kadarıyla- odur ki, vakti zamanında roma döneminde küçük bir kasabaya bir yabancı gelir. kasabalının göz aşinalığı oluştuktan sonra bu yabancı birden kaybolur. tam yabancının kaybolduğu günlerde bir çiftçinin üstü başı kan içinde evine doğru döndüğü kasabalılar tarafından görülür. konu magistra'ya(yargıç) iletilir, muhafıza emir vererek çiftçiyi huzuruna getirtir. çiftçi cinayet işlemediğini, hatta yabancıyı görmediğini söyler ama elde bulunan kanıtlar zayıf da olsa çiftçiyi mahkum etmeye yeter. muhafızı tekrar çağırarak çiftçiyi kasabadaki meydana götürmesini ve cellada çiftçinin infaz emrini iletmesini emreder. emri alan muhafız denileni yapar. kasaba ahalisi meydanda toplaşıp idamı izlemeye hazırlanırken tam o sırada yabancı çıkar gelir, meğerse ölmemiş, komşu kasabada bir iş halletmeye gitmiştir. cellat, çiftçinin cinayet işlemediğini ve çiftçiyi tekrar yargıcın huzuruna götürmenin daha mantıklı olacağına karar verir. cellat ve muhafız yanlarına çiftçiyi ve yabancıyı da alarak tekrar yargıcın huzuruna çıkarlar. yargıç yaşananları dinledikten sonra odasına çekilir ve bir süre düşündükten sonra odasından 3 idam kararıyla çıkar;
1) çiftçi idam edilecek. çünkü kendisi hakkında verilen ilk karar oydu ve kesindi.
2) cellat idam edilecek. çünkü verilen karar kesindi ve yetkisi olmadığı halde kararı uygulamadı.
3) yabancı idam edilecek. çünkü habersiz bir şekilde ortadan kaybolarak suçsuz bir insanın idamına sebep oldu.
ve yargıç bu kararlardan sonra adalet için bir slogan haline gelecek özlü sözü söyler; "fiat justitia ruat caelum".
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |