Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
Dünya dertlerinden habersiz ,oynasam sokakta arkadaşlarımla şen kahkalarla...Yine ailemle hep bir arada sobanın yandığı sıcacık odada yemekler yesek, hoş sohbetler eşliğinde...Yine kardeş kavgası yapsak küçücük şeylerden ama çoğu zaman sıcacık sevgi ile sarmalasak birbirimizi...Yine her üzüldüğümde koşarak gidip anneme anlatıp ona sarılsam.. Babamla uyumadan önce yine ilahiler söylesek hep beraber...Cemal süreya'nın şu şiirini de yazayım. Ne de güzel anlatmış;
Çocuk olsam yeniden
Bir tek düştüğüm için acısa içim
Ve kalbim çok kostuğum için çarpsa sadece
keşke...
dert yok tasa yok, algı yok vergi yok.
tek derdimin çinçan oyununda 5. ve 6. seviyeye gelmek olan, rüyalarımda bu seviyelere geçtiğimi gördüğüm günlere geri dönebilseydim keşke.
pek bir şey değişmeyecekse gerek yok.
ne demiş şey,
Ebru gündeş
-Bir daha bu yolları aynı hevesle yürür müyüm ? kim bilir ne bekliyor, kalır mıyım ölür müyüm ? Ne malum dünya gözüyle bir daha görür müyüm ?
Keşke dediğim başlık, yaşayamadığım gözümde kalan herşeyi yapsam, cocuk isci olarak calistirildim pek yaşayamadım çocukluğumu evin buyuk kızı olunca hep büyük görüldüm,kardeslerimde cok emeğim var , nazlanma nedir bilmedim , çocukken hep büyük oldum, o yüzden hasretim çocukluğuma...
Dünyanın kargaşasından uzak ,stres ve sıkıntılardan uzak ,habersizce oynasam oyunlarımı, mutlulukla gülümsesem yine...Bazen öyle çok yorgun hissediyorum ki ...Bir zaman makinası olsa da beni oraya ışınlasa diyorum.Yorgun olduğum için mi böyle hissediyorum yoksa gerçekten çocukluğunu mu özlüyorum bilemiyorum.Ama bildiğim birşey var ki,keşke herkes çocuk masumiyetini koruyabilse ve çocuk kalbi baki kalabilse...
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |