her mısrasında insanı duygusal bir girdaba gark eden, çanakkale harbindeki tabloyu tüm çıplaklığıyla gözler önüne seren, bir mehmet akif ersoy şaheseri olan muhteşem şiirdir. harbin ölüm püsküren yanlarını enkazı beşeri uzun uzun anlatır. şehitleri değil kabre tarihe dahi sığdıramaz ve en sonunda 'ey şehit oğlu şehit isteme benden makber, sana ağuşunu açmış duruyor peygamber' diyerek şiiri bitirir.
Mehmet Akif Ersoy'un "istiklal marşı"ndan sonraki en güzel eseri.
Bu mısraları yazabilmek için bu duyguları harmanlayacak bir yüreğe, bu kelimeleri biraraya getirecek bir birikime ve "vatan, bayrak ve mukaddesat" için yaş dökecek bir çift göze ihtiyaç vardır. Akif de adı gibi bunlar için "yeterli" bir şahsiyettir
Bu taşındır diyerek Kabe'yi diksem başına /''Ruhumun vahyini'' duysam da geçirsem taşına
.
Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor tevhidi / ''Bedr'in arslanları ancak bu kadar şanlı idi.''
şeklinde benim için özellikle iki dikkat çeken ifade içeren, aşırı bir motivasyonla yazıldığını düşündüğüm ve anlamadıysan bir daha oku diyeceğim şiir.
Entry yazmanız için üye olmanız gerekmektedir. Üye olmak için tıklayın, üye iseniz lütfen oturum açın.
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri veya çerez politikamızı inceleyebilirsiniz.
Oturum aç / Parola hatırlat
Üye ol
