Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
güvendiğin insanın yokluğuna misal.
göçmen kuşları her sene aynı güzergahta seyredelermiş yeni yurtlarına ulaşmak için...
yine sürü halinde o sene göç eden kafile, dinlenmek amaçlı yolları üzerindeki adaya doğru yol almışlar ama o zene buzulların, sıcaklığın artışından olsa gerek erimesiyle su seviyesi korkunç düzeyde artmış ve mola verdikleri ada sular altında kalmış.
.kuşların nefes alacak dermanları yoktur,tükenmişlerdir artık..
bir iki tur atar dönerler yine gözleri ufacık bir toprak parçası ararda bulamazlar.
ne geri dönebilir, ne ileri gidebilirler ..
bir karar vermek zorundalardır
sonunda bir kuş hızlı bir şekilde kendini derin sulara doğru fırlatır...
ve diğeri..
ve diğeri..
ve diğeri
hepsi çığlık çığlığa boğulup giderler.ve olmayan ada onlara mezar olur
birinin adası iseniz .güvendiği dağı iseniz sakın kaybolmayın.ın
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |