 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
mahalle fırınlarında pide yaptırmak için sıra beklenen ramazanlardır.
sokakta oynayıp susayan çocukların koşa koşa evlerine gidip oruç tutan kimsecikler görmesin de özenmesin diye gizli gizli su içip ağzını kıyafetinin koluna silip oyuna geri döndüğü
ramazan topundan hem korkup hem de merak ettiği
çocuk orucu tuttuğumuz, öğleye kadar kahvaltı ile iftar kadar öğle yemeği ile oruç tuttuğumuzu sandığımız ramazanlardı
-özlem dolu, kocaman buruk bir gülümseme-
genelde yaşlı insanların dile getirdiği söylemdir. hep eskiye bir özlem duyulur ve bizlerde o yaşlara geldiğimiz zaman, kendi zamanımızı arar olacağız büyük ihtimal.
Giden ve tekrarı yaşanmayacak olan ramazanlar.
Gecmiş yıllarda fakirlik vardı ama gönuller zengindi .dolayisiyla da sofralarmız kalabalık ve şen.
Günumüzde ise her şey çok ama sofralar 3 -5 kişilik. neden?çünkü, Benciliz ve uğraşmak istemiyoruz,masraf ve külfet olarak görüyoruz.
Artık sormayı bile unuttuğumuz, "nerede o eski ramazanlar" sorusu bile tarih oldu. Güncellenen zaman ile zihnimizdeki eski ramazan âdetleri yavaş yavaş unutulup, silinmeye başladı. Ramazan gelince evde oluşan o tatlı ramazan hazırlıkların telaşları, ailece toplaşıp iftar açmalar, ramazan davulcularının manileriyle sahura kalkmalar, iftar öncesi top patladı mı sorusuna cevap aramalar, tek kanal zamanında sadece ankaranın iftar saatine de ayarlı olsa hep bir elden ülkece aynı kişinin ağzından duyulan iftar duaları, komşular ve mahalle arasındaki yardımlaşmalar, birlik ve beraberlik gibi daha sayılamayacak pek çok güzellikleri vardı eski ramazanların. Şimdilerde çoğu artık yok, aslında yaşatacak olan biz insanlarken zamana yenik düştük sanırım. Bunda mahalle kültürünün etkisini kaybetmesinin de önemli bir etken olduğunu düşünüyorum.
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |