En ağırı hiç göremeyeceğin insanı özlemek.
Sadece anıları kalmış dünyaya veda etmiş birini özlemek işte.
Dolmayan boşluk.
özlemek dert değil de özlediğini belli etmemek çürütür insanı.
adı gibi aziz olan muhterem üstad aziz nesin'in dediğini aklıma getirir:
''bazen insan öyle özlenir ki, özlenen bilse yokluğundan utanır.''