insanı yöneten. Eli ve aklı kürekte olan işi ile,
Aklı ve eli dümende olan kişi ile meşguldur.
Nefs hep dümende olmak ister. Nefsini bilen, efendisini bilir.
Severek var edenin güzeli olduğunu anlar. Nefsini terbiye etmezsen, kendin dahil kaçılmayacak insan bulamayacaksın. Derdi vereni bilirsen, dertsizsin. Bilmezsen bilmediğin dahil dertlerin sebebisin. Nefsine söz geçirmek yerine karşıdakine yönelmek büyük kusurdur. Nefsinin eline düşen insan; eş, çocuk, ana, baba kim varsa hakkını almakta, vebal yüklenmektedir. Nefsi ve şeriklerinden azade olmadan huzur ve afiyet nafiledir.(Hakkın korudukları müstesna)