![]() Türkiye'nin memur portalı |
![]() ![]() ![]() |
mektup kendi kelimesi içinde bir gizem, bir özlem, bir ukde barındırıyor. kokusu, rengi, mürekkebi ile her şeyi bir başka olan, aidiyet hissi veren, el yazısı okumanın zevkini iliklerine dek tattıran, yazarken kalemin duygu akışına göre yer yer titremesi ile farkında olmadan satırlara dökülen mimikler.
bazen omuzların taşıyamadığı yükü taşır mektup, öyle kuvvetlidir. bazen de ayakların gidemediği en uzun mesafeleri kısaltır. visal'in arzusunu, muhatabına pek derinden hissettirir. zamanı geri getirme, zamana geri götürme hususunda da pek hünerlidir. bir nevi zaman makinası dersek yanılmış olmayız sanırım.
mektup modern çağın hiçbir zaman gerisinde kalmadığı gibi hiçbir vakit de ağırlığından bir şey kaybetmeyecek bana göre. eskisi gibi sık kullanılmaması onun değerini daha da arttırdığı kanaatindeyim. kime olduğuna bakmaksızın insan yazmak istiyor bazen ve yine kimden olduğuna bakmaksızın almak, okumak istiyor.
bu hızlı, soluksuzca tüketilen duygu ve duygu geçişleri içinde elemin, neşenin sadece beğenilme kaygısı ile kurgu pespayeliğine uğramasının canımızı sıkmasından mütevellit mektup yazmak ve okumak hissiyatı oluşuyor bazen. onun samimiyetini çok eskiden tanıyor ve biliyoruz zira.
son olarak derler ki; el-mürâsele nısfü-l muvâsala ( mektuplaşmak kavuşmanın yarısıdır )
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2025 MN Yazılım |