Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
elini ağzına götüremeyecek kadar küçük
beş güzel pırıl pırıl çocuğu
aç susuz
evde yalnız bırakmak zorunda kalmak...
babanın cezaevinde olması,
annenin evde olmaması
kopuş, savruluş.
komşu kadını dinliyorum:
daha geçen bir tencere yemek yaptım götürdüm, bazıları poşetle simit getirip bırakıyordu, aç gitti yavrular diye ağlıyor.
bütün komşular da aynı travmayı yaşadı.
ne güzel ahbap gibi bazı dernekler iyi kötü elini uzatıyordu.
sahi sosyal yardım kuruluşlarına ne oldu ki ?
iyi kötü destek oluyorduk, gidip gönüllü çalışıyorduk...
tasnif ediliyordu, yardım yapılıyordu, maddi manevi destek olunuyordu...
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |