Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
insanın insanı affetmesi veya allah'ın kulunu affetmesi gibi iki farklı şekilde gerçekleşmesi ümit edilendir.
günahsız ve hatasız kul olmayacağı bilinen bir gerçektir ve bunun için de yaptıkları yanlışlardan ötürü gerçekten de üzüntü ve pişmanlık duyan kişilere karşı yapabilmemiz gerekmektedir. ancak bazı zamanlar bizler affedilmeyen taraf olabildiğimiz gibi affetmeyen taraf da olabiliyoruz. ancak inanan kişi açısından baktığımız zaman kulların birbirlerini affetmesi sürekli olarak vurgulanmış bir tavsiyedir:
araf-199: Affetmeyi esas al. İyiyi ve güzeli emret, cahillerden yüz çevir.
zaten inanan bir kişi allah'In sonsuz affediciliğinin farkında ve bilincinde olursa affetmenin gerekliliğine ve güzelliğine erişmiş olacaktır.
affetmek hoşgörü ve olgunluk göstergesidir, fakat tekrar gözü kapalı inanıp güvenmek neyin göstergesi olur bilemem..
Kişinin kendi iyiliği için karşısındakine yaptığı olumlama eylemidir.
Affettim diyeceksiniz ki içinizde bir şey kalmasın. Ne öfke, ne kırgınlık ne olumsuz başka bir düşünce.
Örnek bir Olumlama cümlesi ;
Seni affediyorum, kendi iyiliğim için seni affediyorum
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |