Türkiye'nin memur portalı

Didem Madak'ın ilk baskısı 2007'de çıkan son şiir kitabının ismi:

"Pul Biber Mahallesi"

Okunası, okutturulası ve içinden bir bölüm:

"Bakımsız bir bahçe görüntüsüydün

Yüzünün çitlerini onarırdım.

Çiçeklerini sulardım

Ruhunu beslerdim arsenikle

Tam yükselirken tutup öperdin ruhumu sen"

Başka bir çerçeveden bakıldığında muhteşem olabilir. O zaman tanımım şu: Tasavvufi açıdan bakıldığında sadece seçkin insanların ulaşabildiği mertebedir.

"Ölmeden önce ölünüz!"

Bunu başaranlar dünyanın tüm nefsi arzularından el etek çekerler. Ne varlığa sevinirler ne yokluğa üzülürler. Yunus Emre'nin şiirinde dediği gibi:

"Kişi Hakk'ın bilmek gerek

Hak haberin almak gerek

Zinde iken ölmek gerek

Varıp anda ölmez ola"

büyülü kelime.

Ferit Edgü'nün küçürek hikayelerinden birinde geçen can alıcı cümle:

"Çekmediysem tetiği tılsım bozulmasın diyeydi."

Üstteki yazara katılıyor ve tenis diyorum. Bir müddet oynamışlığım da var. Müthiş zevkli bir spor, bir o kadar da yorucu. Dersin sonunda ne kolun kalkıyor ne de yeni bir adım atabiliyorsun. Oysaki izlemek öyle mi? Federeri izlerken hiç yorulmuyorum mesela :)

Soğusun, belki vuslat da daha tez olur. Neden aklıma geldi bilinmez, ya doğru mudur o dahi bilinmez. Ben şairin yalancısıyım:

Temmuz bitti

Ağustos da bitecek

Eylülde ellerin üşüyecek

Isınmak için geleceksin

Biliyorum