Türkiye'nin memur portalı

Özü tüketen şey..

Çocuklarına karşı sevgi dolu bir baba olmayınca ortada daha bu vahşetlerden çok görürüz dedirten olay.

Ad soyad değil de ad ve ünvan adıyla ulanan bir isim çocuklukta bunalım sebebim olmuştu. Bütün arkadaşlarım inan çabla diyordu mahalledeki bir genç kıza. Ve ben yıllarca onun adının inan çabla olduğunu sandım. Ta ki uygunsuz bir ortamda cahilliğimi gözler önüne serinceye kadar. En çok da İnanç abla gülmüştü halime..

Bu yüzden bana ulamayı kim ne maksatla icat etti dedirten konudur kendileri..

Bu milletin yasaklar çiğnenmek içindir tarzında kemikleşmiş bir anlayışa sahip olduğunun farkında olmayan ya da bunu görmezden gelenlerin ortaya attığı ütopik yasak.

Birkaç kez bana özgürlük ne renk olabilir ki diye düşündüren konu.

Gözümü kapatınca gri oluyor her yer oysa ben mavi olmalı diye diretiyorum kendime. Beni benimle çatışmaya sokmasıyla kendinden soğutan özgürlük kavramlı konu.