Türkiye'nin memur portalı

kendi sorunlarından çok uzayıp giden listeler halinde ellerin sorunlarına odaklanmak.

sorun da "ben"de, çözüm de...

önşartı müreffeh bir hayat yaşamak olan eylemdir.

ihtiyaçlar hiyeraşisini bilirsiniz önce yemek barınma güvende olma gibi hayati ihtiyaçlar giderilmeye çalışılır, sonra kişisel ihtiyaçlar ve zevkler giderilmeye çalışılır, en son hobi gibi, istediğin mesleği icra etmek ve tebrik edilmek, takdir görmek gibi şekillerde kendini gerçekleştirmek için uğraşılır, çalışılır.

refah seviyesini anlamak için ilgili kişilerin ne kadar ve ne şekilde hobiler edindiğine bakabiliriz.ülkemizde refah içinde hayatlar yaşayamadığımız için haliyle hobi de edinemiyoruz.kişilerin ihtiyaçlarında öncelik sıralaması her zaman hayati konular oluyor.aslında hayati ihtiyaçlarını giderse bile yedi sülalesi gariban olan vatandaş, tırnaklarıyla kazıyıp, çalışıp didinip para mal mülk sahibi olsa da güvende olma hissini yaşayamıyor.bu bahsettiğim hepimizde bolca mevcut.40-50 sene öncesine gidince kıtlıklardan çıkan bir ülkeyiz.anne/babalarımız, maks. dedelerimiz kıtlığı gören nesil olunca, yetiştirdikleri nesil de hobi edinmek yerine stoklama, biriktirme, geleceğe yatırım yapma kültürüyle yetiştirilmiş bir nesil haliyle.

hal böyle olunca ülkemizde hobi edinme kültürü sanıyorum ki hiç genele yayılmış bir halde olmayacaktır.

kafa yapıcı etkisi olmayan