Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
ahusedaBu üye YazarBu üyenin profil sayfasına git |
|
|||||||
|
görsel hafızam güçlüdür gördüğüm yüzü unutmam, nerde ne nasıl tanıştığımı iyi hatırlarım ama isimleri hatırlayamıyorum. Eğer ilk tanışma da iyi bir intiba uyandırdıysan mutlaka o kişi sizinle konuşma için beni hatırladın mı? cümleyi kurmak ister. konuşmak istersen konuşursun. Kötü bir tanışma olmuş ise hiç hatırlamak istemem hatırlasam bile tanımamış gibi davranırım. İnsan beyni silik ve önemsiz kişileri bir kenara atar derin izler bırakmış kişileri ya da olayları hatırlar beyinde tam unutma yoktur.sağlık problemi olmadığı müddetçe .
O zaman bütün yazarlar mutsuz mu oluyor.? İnsan mutlu olduğu zaman da kendini ifade edebilmeli, bunu yazıya dökebilmeli, okumayan ve yazmayan bir toplum olduğumuz için bu inceliği hiç bir zaman anlayamayacağız. Bunca kitaplar, şiirler, yazılar boşuna mı yazılmış sırf mutsuz oldukları için mi? Kişinin mutsuz ya da mutlu olması yazı yazarak ya da yazmayarak belli olmaz. Kişinin iç dünyası ile ilgili. Yaşadığı tecrübeler, olumsuzluklar.. yazı yazmaktan ziyade mutsuz ve üzüntülü olduğunda gözyaşı dökerek de rahatlayabilir.
Görünüşte samimi gibi gelir size dost canlısı güler yüzlü iyi niyetli yardımsever ama öyle olmuyor. Zamanla insan anlaşılıyor. Hafiften kuyruğuna bastığında cıyaklayan seni karalayan doğduğuna pişman eden. Gerçekten seni tanıyan insan aslında kötü niyetle yapmadığını o an ki duruma göre davrandığını düşünmeli ve güzel bir dille neden yaptın diye sormalı. O yüzden her söylenen güzel sözlere kanmamalı, insanın yüreğini niyetini bilmeli. Bakıyorsun herkes herkesle samimi işine geldiği şekilde konuşuyor davranıyor, işine gelmediği zaman senden kötüsü yok. İnsan hayır demesini bilmeli, gerçekten samimi olup olmadığını anlamak için. Mesafe iyidir...
Takipçi bulunmuyor. |
Takip edilen yazar yok. |
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |