İnsanlar yaratılışından inanma ihtiyacıyla doğar. Bu ihtiyaç giderilmezse yerini içki, kumar, uyuşturucu ve saçma idolojiler alır. Dünya hayatı 80 yıllık ömürle, bir trafik kazası, bir görmediğin mikropla veya kanserle bitemez, bitmeli. Bu hayatın bir amacı olmalı. Bu şekilde ömrün sonlacağı ve topak altında yokolup gidileceğimiz fikrî insanı çıldırtır. Ne yaparsan yap öleceksin fikri insanı intihara iter. Sevgi, hoşgörü, barış ve temizliği emreden en iyi semavi din ile yaşayıp hırsızlık, yalan, haset, laf taşımak gibi günah sayılan işlerden uzak durmanın ne zararı olabilir. Üstelik şu sonlu sonu olan hayatta temizliği, güzel ahlakı, yardımlaşmayı emreden dini yaşayıp sonsuz hayatta Allah'a ve onun cennetine kavuşmak güzel olmazmı?