yaşanmışlıkların sonunda gönlün bir es verme ihtiyacıdır.
kendi kabuğuna çekilip bir süre nadasa bırakmak iyi gelecektir.kendini toparladığında ve eski gücünü topladığında uykusundan uyanır ve deli deli esmeye devam eder...gönül bu.
özlem ve hasret arası bir bekleyiştir.
sevgilinin geleceği umudu yeşertmektir içinde
diller suskun ,gözler suskun, gönül suskundur.