Türkiye'nin memur portalı

Dinleme ve anlama kıtlığı ...

Hiç okumadım,evde var ama okumayı sevmediğimden olsa gerek bir türlü elime alamadım.

Okur muyum bilmem,kitapta geçen belli etkileyici sözlerin olduğunu biliyorum bir kaç yerde denk geldim bu sözlere,okursam yazarım bir gün.

Artık beklemiyorlar,yalnızca iyi mekânlarda bekleniyor,diğer türlü insanlar karnımı doyurup çıkayım derdinde.

Geçen ciğercide verdim bahşişi,bir de otoparka aracı çeken çocuğa yani mekanın nesi diyolar onlara unuttum,20 TL verdim ona da,benim gibi memur anca bu kadar verir değil mi,ne bekliyordunuz,garsona 20 otoparkçıya 20 yeter bence,daha fazlasını daha fazla parası olan versin dileğimle oradan ayrıldım.

Hiçbir şey yapılmasa dahi birinin varlığı yetiyor bu durumda,kötü gün nedir...ani kayıplar,haksızlığa uğradığında,her şey üstüne üstüne geldiğinde aslında derin bir sessizliğe boğulmak ister insan,yalnızlık daha iyi gelir düşüncesi yani,bunu denedim uzun bir sure ama yanlışmış,sonradan anladım bu durumu,en sevdiğim dostlarım ısrarla yanımda olmak istediler en sonunda pes ettim,iyi ki ısrar etmişler,kötü günümde o kadar iyi geldi ki,bilsem daha önceden böyle yapardım,neyse bunlar da geçti gitti,ne geçmiyor ki,en uzun geceler bile sabah oluyor,oldu da...

Konuyu iyi dağıttım galiba,kötü gününde bir dost bir post yeter bana.

Ya ne olacaktı,şarkılarda yaşanmışlıkların yansıması değil mi,aynı yollardan geçmiş insanların duygularına dokunması bir nevi terapi gibi,hepsi geçer diyorsun sonra şarkılar hislerine tercüman olup akıp gidiyor yalancı dünya...