Türkiye'nin memur portalı

bazen de bir yakarıştır...

sesizce söylenen "ne olur gitme"dir, adem elmasından yutkunmanın beynini vurduğu...

"gitme! daha seninle bir şey paylaşmadık ki!"dır...

satır aralarında kalan ve kimsenin - hatta sevdiğinizin bile- görmeyeceği, duymayacağı çığlıkların birleşimidir.

öğrenilmiş çaresizliğin öğrenilmemiş halidir "paylaşacak bir şeyin kalmaması"

çok cümlen vardır söylenecek,

ama eski cesaretinin kalmamıştır...

bıkkın değilsindir belki ama,

artık sen de sen değilsindir...

o kadar yorgunsundur ki, aynada gördüğün çehrenin bir an önce eli yanaklarına değse de ordan damlayan sıvıyı silmesini beklersin...

hareketsizce aynaya bakarsın, yalvarırsın kendine...

söylenecek sözü kalmamış ulan unut artık onu diye...

inatla unutmaz...

televizyonu bile açamazsın belki bir spikerin sesi ona benzer diye,

sokağa çıkamazsın kokusunu duyarım belki diye...

"söyleyecek sözü kalmayan" biri var ise bir insanın,

söyleyecek sözlerini yutan biri vardır karşındakinin...

merhaba yalnızlık...

yine ben...

5-3 biten İngiltere Kosova maçı sonrası ingilizlerin takibinde olan golcü. güzel top oynuyor lakin ingiltere ligini kaldıramaz bence.

katıldığım önermedir. bunların yüzünden neyi doğru neyi yanlış yaptığımıza karar veremez olduk. her şey iyi giderken öyle bir cümle kurarlar ki yürekteki filmsiz cam şakkadanak kırılır da farkına bile varamazlar...

şaşırtmış durumdur... peygamber efendimiz (asv)zamanında 90 km ile giden hangi araç vardı ki? diye sordurtuyor. ozaman uçağa binmek de yasak olmalı hele hostesler aboo fena yanacaklar...

davet edilip geldiğim başlık. davet edene teşekkürü bir borç bilirim, umarım güzel vakit geçiririz ve daha da geliştirebiliriz.