Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
Yer yuvarlağını çepçevre kuşatan taştan bir küre. Geniş okyanuslar yer kabuğunun çukurluklarıdır. Karalar bu kabuğun deniz üstünde bulunan bölümleridir. Yerkabuğunun çok derinlikleri, deprem dalgaları ve başka yollarla incelenmeye çalışılmıştır. Derinlere inildikçe yoğunluk, sıcaklık artmaktadır. Yerkabuğu 60 120 km. kadar derinliklere uzanan kattır. Bu katla silisyum ile alüminyum çok yer tuttuğu için sial denir. Burası yer katlarının en yeğnisi (hafif olanı)'dir.
sial, sima, nife şeklinde tekerleme gibi ezberlediğimiz katmanlar yerküreyi oluşturuyor.
Yer kabuğundan dünyanın merkezine olan uzaklık yaklaşık 6731 kilometre olarak ölçülmüş.
bu da neredeyse Türkiye ile Çin arasındaki karayolu mesafesi kadar bir uzaklık.
en üstte silisyum ( silikon ) ve alüminyum ağırlıklı sial katmanı var.
bir altta silisyum ( silikon ) ve magnezyum ağırlıklı sima katmanı var.
Bu iki tabakanın ikisine birden Yer kabuğu adı veriliyor.
Kalınlığı bölgeden bölgeye değişmekle birlikte ortalama 33 kilometre olarak belirlenmiş.
detaylı belirtecek olursak: karalarda 35 ila 40 kilometre
tibet platosunda yükseklik nedeniyle 70 kilometre
okyanus tabanlarında ise 8 ila 12 kilometre olarak ölçülmüş.
Yani dünyanın en derin sondajı olarak kabul ettiğimiz Kola sondaj kuyusu bir okyanus tabanında açılmış olsaydı bile ancak Manto adı verilen orta tabakaya ulaşabilme şansımız oluyordu ki
Manto tabakasının kalınlığı 2900 kilometre olarak hesaplanmış.
Manto tabakası üst ve alt olmak üzere iki kısma ayrılmış.
toplamda kalınlığı 5120 kilometre olarak hesaplanmış olan çekirdek de dış çekirdek ve iç çekirdek olarak iki tabakaya ayrılmış.
Çekirdeğin eski literatürdeki adı Nikel ve Demir elementlerinden dolayı nife.
kısaca canlılığın geliştiği ve bizim bütün eşeleyip deşelediğimiz bölümün yerkürede kapladığı alan ve konum tıpkı bir yumurtanın bütününün üzerindeki kabuğu gibi duruyor.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |