Türkiye'nin memur portalı

Oturum aç Oturum aç Üye ol Üye ol Parolamı unuttum Parolamı unuttum

çocuğunun eylemlerinden bahsederken çoğul konuşan anneler

paylaş araştır

 

  1. çocuğun anne karnında dokuz ay geçirdikten sonra kendisinden bağımsız, özgür bir birey olarak dünyaya teşrif ettiğini kabullenemeyen annelerdir.

    -oğluşum sütümüzü içtik mi?

    ben içtim de seni bilemiyorum anne.

    -öğretmenim biz ödevimizi yapamadık, malum dün doğum günümüzdü.

    -doktor bey boğazımız şişmiş, bir şey yiyemiyoruz iki gündür.

    bla bla bla... örnekler çoğaltılabilir.

    sonra da büyüyünce ailesinden kopamayan, bağımsız karar alamayan, birey olamayan, kişilik sorunları yaşayan yetişkin hallerinden şikayetçi oluyoruz.

    şizofrenik altyapı çalışmaları yapıyoruz farkında olmadan.

     
  2. daha önce aklıma geldiği halde yazmaya üşendiğim bir konu.

    #14s4 aynısını ben düşünmüştüm daha önceden. aynısı değil daha iyisini, en iyisini. tebessüm.

    şaka bir yana, birey olamamak insanımızın en büyük sorunlarından biriyse, buna neden olan etmenlerin başında gelenlerden biridir bu. çocuğu edilgen eder, anne de ben ne iyi anneyim zannederek yaşar. sorun şu ki başlarda çocuğun işine gelse de, kendisine en büyük zararı verenin annesinin bu davranışı olduğunu fark edemez. bir de bakmış ki yıllar geçmiş...

    yazıktır.

     
  3. bu tiplerden o kadar çoğuz ki, (birinci çoğul şahıs eki kullanıyorum çünkü zaman zaman benim de aynı hataya düştüğümü farkettim.) sözlükteki her yazarımızın bu tarz cümlelere şahit olduğunu tahmin ediyorum.

    sanırım türk annelerine has bir anlatım bozukluğu konusu bu... davranışlara da sirayet ediyor üstelik. zaten dil kişinin aynası... önce düşünceye, sonra dile, en son davranışa gidiyor bu haller. minik cikciklerine uçmasını öğütleyip sonra kanatlarını kırarak kucağına alıp kendisi gideceği yere götüren anaç kuşlar gibiyiz.

    bir adı da var bu tarz ebeveynlerin. helikopter anne-baba diyorlar adına. pek çok kişilik bozukluğunun veya eksikliğin temelinde bu tarz sorunlu anne babalar yatıyor maalesef.

    not: şu entrylerin kısayolunu kopyalama işlemini yapamıyorum bir türlü. sanırım kullandığım pc ile alakalı. o nedenle sayın üşengeç ve benden hızlı düşünen yazarımıza yanıtı bu şekilde verebiliyorum affına sığınarak. bükemediğim eli takdir ederim, sizin kaleminiz beni döver kabul, ancak bir gün sizi yakalamam ve geçmemin önünde gösterilmesi gereken biraz gayret var sadece. yalnız şu da var ki anne olmayı siz hiç bilemeyeceksiniz. (gülücük)

     
Entry yazmanız için üye olmanız gerekmektedir. Üye olmak için tıklayın, üye iseniz lütfen oturum açın.