 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
Bilir misin nasıl özledim seni.
Gittiğinden beri kimsesizim. Yokluğunu normalleştiremedim..
Sesini duymadan başlıyorum her güne
sen olsaydın bu kadar güçlü olmak zorunda hissetmezdim. Bu ağrıların bu çaresizliğin altında bu kadar güçlü durabilmek istemiyorum. sana sarılıp ağlamak isterdim.
Senden yadigar bu hastalıkla yaşamaya çalışıyorum. Fakat senin gibi her ağrıda "buna da şükür daha beteri vardır." diyemiyorum. senin kadar sabırlı, senin kadar güçlü değilim.. Yokluğun çok zor.
birkaç gün önce televizyonda kanal değiştirirken sıkça izlediğim bir tarım kanalında adını hatırlayamadığım ama sevdiğim ünlü bir kişinin mayıs ayındaki önemli günlerden bahsettiği programa denk geldim. söz geldi anneler gününe: ''eğer çok şanslıysanız hemen annenizin elini öpün, az şanslıysanız telefon edip hâlini hatırını sorun, benim gibi şanssızsanız ise dualarınızı esirgemeyin.'' dedi. allaha şükür ben ilk gruptayım ama bu adamın bu sözü bana öyle bir dokundu ki, o anda yalnız olduğumdan gözyaşlarımı tutamadım.
ikinci bir hususa gelirsek, annem internet kullanmaz, burada yazdıklarımı okuma ihtimali yok denecek kadar azdır. şimdiye kadar yazdıklarımı okusaydı belki de oğlu ali'nin farkına varmadığı, bilmediği değişik özelliklerini de keşfetmiş olurdu. yazdıklarımı okumasını isterdim tabi ki. ama ben teşvik ederek okutursam mecbur bırakmış gibi hissederim.
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |