insanların ilk olarak yeşilçam filmleriyle tanıştığı yıllarda, oyuncuların filme göre gerçekte ağladığı bir durumu örtbas etmek adına orjinal bir ifade olarak uydurduğu cümledir. eskiden çok tutsa da artık pek yenmeyen bir sözdür.
Ağlama eyleminin de en az gülme eylemi kadar utanmadan,çekinmeden yapılmasını gerektiren,insanları insan yapan en tabî duygunun absurd bir biçimde gizleme yalanidir. (çok klasiktir ve artık kimse yemiyor bu sözü)
yeşilçam klasikleri arasında yer alan replik.
eski filmlerdeki masumca bir sözü, şimdilerde kolay kolay duymuyoruz. insanın ağladığını bu şekilde örtbas etmesi, çok masumane ve acıklı geliyor.
eski türk filmlerinde çok fazla ağladığım, duygulandığım sahneler çok fazladır ve kırk kere de izlesem yine bu tarz bir replikte hüzün dolu bir tebessüm ederim.
eski diye başladık ama eskilerin tadı yok hiçbir şeyde.
yozlaşmış türk filmleri, bize ait olmayan, kirlenmiş, çirkinleşmiş, çıplaklaşmış..
ağlamak isteyip, kimseye çaktırmak istenmediğinde başvurulacak fakat hiç de inandırıcı olmayan en güzel yalan.
Halbuki Ne gerek var böyle şeylere sığınmaya ağla gitsin.
İletişim | Künye | KVKK Aydınlatma Metni | KVKK Başvuru Formu | Çerez Kullanımı | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |
|