Türkiye'nin memur portalı

resmi olarak nesli tükenmiş olan anadolu parsı olabilir.

geçen ben de tarladayken 1 km kadar uzaktan diğer tarlaya doğru baktığımda siyah şeyler gördüm.'bu ne ya, damlama borusu mu koymuş komşular' diyerek tarlaya doğru yaklaştığımda uzaktan abdülhamid han gibi bana bakan akbabaları gördüm.10 bireylik bir familyaydı.

yaşadığım mistik olayın şokunu kısmen üstümden atınca 'ne yaşadım lan ben' modunda olayı araştırmaya başladım.nihayetinde anladım ki türkiye'de 30 civarı olduğu tahmin edilen kara akbabalardan 10 tanesini aynı anda görmüştüm.

büyüleyici bir deneyimdi, muhteşemdi

2 metreden daha geniş olan kanatları, koşarak üç dört hamlede ancak havalanabilmeleri, döne döne uçuşları

Anlayamazsınız

bazen yaşadığım şeyleri anlatınca insanlar inanmıyor, gülüp geçiyorum.zaten çoğunlukla deneyimlerimi de anlatmam, bencilce heybemde biriktiririm.

Belediye başkanı olmuştum.

Makamda otururken telefon geldi. Provalardayken o gün geldiğinde kırmızı telefon çalacak, zabıtı amiri hatta bağlanacak demişlerdi ama şimdi yeşil telefon çalıyordu.afalladım biraz, ne yapacağımı bilemedim gerçek başkan afalladığımı görünce 'sayın başkanım telefon direkt odaya geldiği için sizin bakmanız gerek' deyince açtım çekinerek.

Karşıda belediye başkanı x beyle görüşecektim diyen vatandaşa, ben yeni belediye başkanıyım ne için aramıştınız diye sordum, hık mık etti yanlış oldu galiba dedi kapattı.

1 dakika sonra yine yeşil telefon çaldı, gerçek başkanla göz göze geldik ve telefonu açtım.yine aynı kişi, yine aramızda benzer bir konuşma geçti, yine aynı şekilde kapattı arayan kişi.

1 dakika sonra yine yeşil telefon çaldı.başkan gülmeye başladı, ben de bu sefer direkt açtım telefonu.yine aynı kişi, bu sefer biraz kızdım hanımefendi neden arayıp sonra kapatıyorsunuz falan derken gerçek başkan araya gülerek girdi 'sayın başkanım kusura bakmayın ama arayan kişi benim eşim olabilir' diye.

Bu da böyle bir başkanception anımdır.hiç unutmam o 23 nisanı.bir de büyük umutlarla beklediğim hediyenin saçma bir dolma kalem çıkmasını.sanki ülkenin en kritik imzalarını atacağım.

Belediye seçimlerini dem partinin kazandığı ama mazbatanın akp'ye verildiği il.

İnsanları ikiye bölmeye devam edin ve İnsanların seçme ve seçilme haklarını ellerinden alın, olsun bitsin. Bu kadar tantanaya ne gerek vardı.

Gaziantep ve şanlıurfa'da kısıtlı zamanda da olsa gezme fırsatını bulduğum, antika eşya gibi özenle sakladığım, kullanmaya zor kıydığım bakırdan havanımı satın aldığım çarşı türü. Gezmesi Değmeye avm den daha zevkli benim için. Kendimi tutmasam her bir dükkandan onlarca şey alır, vaktim olsa sabahtan akşama kadar gezerim. Bu çarşılarda zanaatını icra eden ustalara da ayrı bir parantez açmak gerekir. O maharetli ellerde, müthiş hünerlerini konuşturup, muhteşem ürünler ortaya koyuyorlar, elleri dert görmesin her birinin. Umarım kültürümüzün bir parçası olan bu zanaatlar hiçbir zaman ölmez, devam ettirenler bulunur.

iyi oyuncu.

yılmazın leoparı olabilir.

Boyu posu olan dev cüsseli insanları bile dize getiren minik canlılar.

Minik dedik diye zararsız olduklarını düşünmeyelim. Küçük bir pire sizin sabaha kadar uyanık kalmanıza ve sağınızın solunuzun kaşınmasına sebep olurlar. Her yerinizde küçük kabarcıkların oluşması da cabası. Çocukken köyden biri geldiğinde, kesin pire de geldi diye korkardım.

ben de merak ettim ve baktım.

akbabalar göçmen kuşlarmış.

belki sizin arazi onların göç yollarının üzerindedir.

o yüzden toplu halde dinlenirken onları gördünüz belki.

bu ara bizim burada da gökyüzü hareketli.

göçmen kuşlar sanki rusya'ya doğru gidiyor.

niye oraya gidiyorlar anlamadım.

havalar ısınınca güneye inmeleri gerekmiyor muydu ? Neyse.

göçmen kuşların kimseyi takmayan havaları çok etkileyici.

takmıyorlar kimseyi.

huhuhuuu çok havalı...

aklıma bir anım geldi.

Ben onu gördüm sen göremedin çünkü doğrudan buzul gölünün karşı kıyısına bakıyordun dedi. Oysa o daha yukarıda çakılların oradaydı dedi.

ayıdan bahsediyor.

sesi duydum, Allahtan görüntü yok zaten yoğun sis de vardı.

çorabımın teki elimdeydi.

usain bolt yanımda halt etmişti.

hiç böyle düşünmemiştim.

sadece öküz ve saban demeyelim de tehlikelere karşı savunma diyelim mesela.

çünkü yeri geldiğinde kadın da bu işlerle ilgilenmiş.

kadın risk almayı sevmez, tehlikeye girmeyi sevmez, macera aramaz.

çünkü ağırlıklı olarak kendisine doğrudan muhtaç insan yavruları vardır.

bu görevi yani koruma görevini alt soyu olmayan genç erkekler üstlenir.

bu durumlar da yani sürekli sahada olma durumları da zamanla erkeklerde bir egemenlik sahası yaratmış.

sonra da bu sahayı perşembe pazarına çevirmeyi başarmışlar.

Cemal Bali Akal Hocanın kitaplarını okumak çok keyifliydi bu arada, bu konular da içinde bolca vardı.