sevgili dostum,
tanrının bu sürgün toprakları olan doğuda,bir dostu bu kadar seveceğimi ve gidişinin de bende bu kadar acı ve hüzün oluşturacağını düşünmemiştim doğrusu.sevgili dostum,arkadaşlığımız süresince beraber büyüdük,olgunlaştık... her zaman gerçeklere bağlıydık ve en acı dersleri bile öğrenmekten asla vazgeçmedik.bu sefer artık yeni bir dönemdeyiz.artık doğudan uzaktasın...isteyerek veya istemeyerek değişebiliriz hayat bu sonuçta.ama sevgili dostum sen hep böyle kal.çünkü günümüz insanları ve gelecekteki çocuklarımız için gerekli olan "iyi insanların" en az yarısı sen ve yetiştirdiklerin öğrencilerin olmalı,öteki yarı ise hep eksik kalacak zaten hayatımızda.
sevgili dostum sana nazım hikmet'le veda etmek yakışır.
dostluk
biz haber vermeden haberimizi alırsın,
yedi yıllık yoldan kuş kanadıyle gelirsin.
gözümüzün dilinden anlar,
elimizin sırrını bilirsin.
namuslu bir kitap gibi,
alnımızın terini silersin.
o gider,bu gider,şu gider,
dostluk,sen sen yanı başımızdan kalırsın.