Memurlar.Net

Kuşlar da gitti

1. Yaşar Kemal romancığı ya da öykü mü desek bilemedim. İstanbul bir başka güzel anlatılmış daha doğrusu İstanbul'un yok oluşunun mistik, halktan portresi...

   Bir geleneğin inceliği ve bitişi esnasındaki sosyolojik gözlem ile anlam buluyor. Ana sevgisi, memlekete hasret aralara serpiştirilmiş. İnsanlığın da giderek yozlaştığının satırları;

   "azgın suratlı, bereli adamlar, gözleri velfecr okuyan, camiden Allah'la yaman bir dövüşten çıkmışçasına, yüzlerinin olanca nurunu orada, içeride bırakmış çıkan insanlar, mümin mi bunlar, bu öfkeden bastıkları yeri çatlatanlar, bunlar mı mümin?

   kuşlar da başlarını alıp gittiler, çoktaan...

   şu taksim alanında birbirini ezenler, o kadar insanın içinde ortalığa tükürük savuranlar, hasta yüzlüler, vıcık vıcık boyalılar, suratlarından düşen bin parça olanlar, düşman gözlüler, gülmeyenler, birbirlerine düşmanlar gibi, birbirlerini yiyeceklermiş gibi, birbirlerinin gözlerini oyacak, kuyusunu kazacaklarmış gibi bakanlar, korkanlar, utananlar, bunlar mı korkanlar, ben ben, ben diyenler bunlar mı? kuşlar da gitti... giden kuşlarla..."

   Tek sayfada geleceğin özeti...

   kuşlar gider ve unutkan olup dönerler! Ve sen hiç gitmedin Yaşar Kemal...

   18.06.2017 00:20 Omayraaa